Fröken Ómundardóttir

og takk fyrir allt það góða á liðnu ári.  Í lok nóvember lést Tómas afi/langafi á Stokkseyri, blessuð sé minning hans.

Desember var skemmtilegur mánuður hjá okkur að vanda.  Við jóluðumst fullt, föndruðum, bökuðum, þrifum og höfðum það huggulegt þess á milli.  Kolfinna Sjöfn sá nokkra jólasveina og leist henni ekkert á þá nema í fjarlægð - þeir voru svona fjarska fallegir að hennar mati.  Þó fannst henni nú ógurlegt sport að fá pakka frá þeim í skóinn og yfirleitt leyndist eitthvað fallegt í þessum pökkum.  Einn sveinkinn gaf henni þó skítuga kartöflu í skóinn og reyndi hún sko bara að gera gott úr því, hélt því fram að hún væri frá afa Gutta, ógurlega gaman hehe...En þegar ég bendi henni á að það væri Grýlulykt af skítugu kartöflunni þá hugsaði hún sig aðeins um, tók svo straujið inn í eldhús að ruslaskápnum og kallaði á mig að opna fyrir sig skápinn.  Svo henti hún kartöflunni í ruslið og þóttist ekki kannast við neitt þegar Ómar spurði hana um skógjöfina, málið leyst!!!  Benna Laufey eignaðist stelpu 22. desember og finnst Kolfinnu Sjöfn frænka sín alveg pííínulítil og heldur uppi litla fingri til að sýna hvað hún er lítil.  Þær eiga nú samt öruggleg eftir að leika sér eitthvað saman í framtíðinni.  Kolfinna Sjöfn fékk mikið af fallegum jólagjöfum og þökkum við kærlega fyrir okkur!  Við fórum á tvö jólaböll, eitt í Þjórsárveri og annað á Hellu, og var mjög gaman að dansa í kringum jólatréð.  Áramótin voru líka skemmtileg.  Frábært veður til að brenna og skjóta upp flugeldum og góður matur snæddur í góðra vina hópi.  Nóg af bulli í bili - endilega kvittið ef þið kíkið hér inn.  Kveðja, Margrét Harpa og co. 

og styttist í þorrablót.  Þorrinn ætlar að vera harður í ár, nóg af snjó og mikið frost.  Kolfinna Sjöfn er orðin 18 mánaða og fór í skoðun og sprautu af því tilefni.  Hún er nú 10 kg. þung og 84 cm. löng, há og grönn eins og hún á kyn til  og henni fannst lítið mál að láta sprauta sig, mikið hreystimenni sem vælir ekki út af smástungu  Henni finnst voða gaman að láta lesa, syngja og spila fyrir sig og kann nú þegar slatta af lögum, þ.e. kann endingarnar á vísuorðunum.   Uppáhaldslagið hennar um þessar mundir er "Minnkurinn í hænsnakofanum" og er hún orðin voða flink að segja dýrahljóðin í réttri röð eins og þau koma fyrir í viðlaginu þegar maður syngur það fyrir hana.  Ég er byrjuð að vinna hálfan daginn og sér Ómar um skvísuna á meðan, með dyggri aðstoð frá ömmu Sjöfn.  Því miður kemst Kolfinna Sjöfn ekki strax á leikskóla (allt fullt á Hellu) og því er gott að eiga góðar ömmur og afa til að leita til.  Annars er bara allt gott að frétta af okkur.  Nóg af bulli í bili.  Knús, Margrét Harpa

Já, á maður ekki að óska gleðilegs vetrar eins og gleðilegs sumars?  Það finnst mér alla vegana.  Allt fínt að frétta af okkur.  Kolfinna Sjöfn stækkar og dafnar eins og vera ber og er alltaf að koma með ný orð og nýjar athafnir.  Núna er rosa sport að klæða bangsana í einhver föt og gefa þeim að drekka og borða og getur skvísan dundað sér heilmikið við það.  Við gerðum slátur með ömmu Sjöfn og einnig hjálpuðum við ömmu Systu við vambasaum, um að gera að byrja sem fyrst að vasast í þessu gumsi   Kolfinna Sjöfn kláraði annað sundnámskeiðið nú í lok október og er orðin mjög klár í að kafa og synda.  Einnig finnst henni mjög gaman að vafra um í búningsklefanum að loknum sundtíma, hálfnaktri móður hennar til mikillar gremju , stundum væri betra að daman væri svolítið feimin.  Skvísan er komin með eigin dótaherbergi en sefur þó enn í herberginu hjá foreldrunum, algjör óþarfi að færa sig strax.  Annars er lítið annað fréttnæmt hjá okkur, lífið gengur sinn vanagang og allt í sóma með það.  Endilega kvittið ef þið kíkið hér á þetta bull.  Kveðja, Margrét Harpa, Ómar og Kolfinna Sjöfn